Με την είσοδό του στον κόσμο, ένα νεογέννητο βγάζει μια δυνατή κραυγή ως σημάδι υγείας και σθένους. Είναι μια κραυγή που οι νέοι γονείς θα συνηθίσουν γρήγορα τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Αλλά αν κοιτάξετε προσεκτικά, θα δείτε ότι το κλάμα ενός νεογέννητου είναι λίγο διαφορετικό από το κλάμα ενός μεγαλύτερου βρέφους: δεν υπάρχουν δάκρυα.
Ο λόγος δεν είναι η έλλειψη συναισθήματος, αλλά ένας συγκεκριμένος αδένας, που χρειάζεται χρόνο για να αναπτυχθεί. Οι αδένες που παράγουν δάκρυα, οι δακρυϊκοί αδένες μπορεί να χρειαστούν δύο μήνες για να αναπτυχθούν πλήρως.Τα δάκρυα δεν είναι μόνο ένας τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων μας, αλλά είναι απαραίτητα για να προστατεύουν τα μάτια και ναδιατηρούνται υγρά. Τα βρέφη παράγουν αρκετά δάκρυα για να καλύψουν το μάτι και να το διατηρήσουν υγρό αλλά όχι τόσο ώστε να σχηματίσουν μια σταγόνα που μπορεί να κυλίσει στο μάγουλο.
Τα μάτια ενός νεογέννητου τείνουν να είναι ξηρά, όπως και το δέρμα τους. Όσο ζέστη και αν κάνει ένα νεογέννητο δεν ιδρώνει τις δυο πρώτες εβδομάδες της ζωής του.Αυτό συμβαίνει επειδή όπως οι δακρϋικοί αδένες, έτσι και οι ιδρωτοποιοί αδένες δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως αρχικά. Οι άνθρωποι έχουν δύο τύπους ιδρωτοποιών αδένων, που ονομάζονται εκκρινείς και αποκρινείς αδένες, και οι δύο σχηματίζονται στα βρέφη ακόμη και αν δεν παράγουν ιδρώτα. Οι αποκρινείς αδένες δεν ενεργοποιούνται έωςότου πραγματοποιηθούν ορμονικές αλλαγές κατά την εφηβεία. Οι εκκρινείς αδένες αρχίζουν να σχηματίζονται κατά τον τέταρτο μήνα της κύησης και εμφανίζονται πρώτα στις παλάμες και στα πέλματα των εμβρύων.
Μόλις οι αδένες αρχίζουν να βγάζουν ιδρώτα, ορισμένοι γονείς ανησυχούν ότι τα μωρά τους ιδρώνουν πολύ όταν τα ταΐζουν ή όταν κοιμούνται. Ευτυχώς τα ιδρωμένα μωρά δεν είναι κάτι που πρέπει να σε κάνει να …ιδρώσεις.